AMUNICJA

W rozumieniu ustawy o broni i amunicji z dnia 21 maja 1999 roku istotnymi częściami amunicji są:

 

  • pociski wypełnione materiałami wybuchowymi, chemicznymi środkami obezwładniającymi lub zapalającymi albo innymi substancjami, których działanie zagraża życiu lub zdrowiu,
  • spłonki inicjujące spalanie materiału miotającego,
  • materiał miotający w postaci prochu strzelniczego.

AMUNICJA BUDOWA

Amunicja do broni krótkiej.

Budowa:

 

  • pocisk - w momencie strzału po oddzieleniu od łuski jest wyrzucany z lufy.
  • ładunek miotający /proch/ - spalając się wydziela dużą ilość gazów, co powoduje gwałtowny wzrost ciśnienia i wypchnięcie pocisku z przewodu lufy.
  • łuska - zwykle wykonana z mosiądzu lub stali
  • kowadełko - jest występem w środku wgłębienia w denku łuski lub osobną kształtką z blachy.
  • ładunek inicjujący – jest umieszczony w zagłębieniu znajdującym się w środku zewnętrznej strony denka łuski, na kowadełku. Płomień powstający w momencie wybuchu przedostaje się przez jeden lub dwa kanaliki ogniowe do wnętrza łuski, gdzie powoduje zapłon ładunku miotającego.
  • miseczka spłonki – wykonana z cienkiej blachy, zamyka wgłębienie w denku łuski, gdzie znajduje się ładunek inicjujący. Iglica uderzając w ścianę miseczki, powoduje zgniecenie ładunku i jego wybuch. Zespół: kowadełko, miseczka spłonki i ładunek inicjujący określa się mianem spłonki.

Amunicja do broni gładkolufowej.

Budowa:

 

  • łuska - wykonana z tworzywa sztucznego, w tylnej części z metalowym okuciem, na którym uformowana jest wystająca kryza.
  • ładunek miotający – proch; ziarna są większe niż w nabojach do broni krótkiej /ma mniejszą prędkość spalania ze względu na długość lufy/.
  • przybitka - za jej pośrednictwem gazy prochowe nadają prędkość pociskowi.
  • pocisk /jeden lub kilka/ - wyrzucony z lufy przez przybitkę popychaną gazami.
  • wieczko - zamyka łuskę od przodu, dzięki czemu pociski utrzymywane są wewnątrz niej.
  • spłonka - w formie grzybka lub walca z cienkiej blachy mosiężnej, wewnątrz którego znajduje się ładunek inicjujący.
SKARGA DO PIP
 

W jaki sposób należy zgłosić do Państwowej Inspekcji Pracy skargę na naruszanie praw pracowniczych? 

Skargi dotyczące naruszania praw pracowniczych mogą być zgłaszane do Państwowej Inspekcji Pracy pisemnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokołu.
Zgodnie z art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2007r. Nr 89, poz. 589) inspektor pracy jest zobowiązany do nieujawniania informacji, że kontrola przeprowadzana jest w następstwie skargi, chyba że zgłaszający skargę wyrazi na to pisemną zgodę.
W przypadku zastrzeżeń co do postępowania inspektora pracy, można złożyć skargę do okręgowego inspektora pracy właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy.

Przycisk Facebook "Lubię to"
 
 
Użycie broni palnej
 

Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia.
Pracownik ochrony zgodnie z §2 rozporządzenia przed użyciem broni palnej jest obowiązany:
•po okrzyku ,,Pracownik ochrony” wezwać osobę do zachowania zgodnego z prawem , a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy,
•w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym powyżej, zagrozić użyciem broni palnej, okrzykiem ,,Stój bo strzelam”,
•oddać strzał ostrzegawczy w górę, jeżeli nie zagraża to życiu lub zdrowiu pracownika ochrony lub innej osoby, a czynności wcześniej opisane okażą się bezskuteczne.
W przypadku gdy wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia pracownika ochrony lub innej osoby, nie jest on zobowiązany ani do zagrożenia użyciem broni palnej, ani też do oddania strzału ostrzegawczego.

 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja