Zagadnienia te reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego.
Pracownik ochrony jest zobowiązany do wezwania osoby do zachowania się zgodnego z prawem oraz do uprzedzenia, że w razie niepodporządkowania się wezwaniu zostaną użyte środki przymusu bezpośredniego. Pracownik ochrony może odstąpić od wezwania do zachowania się zgodnego z prawem oraz od uprzedzenia o zastosowaniu środków przymusu bezpośredniego, jeżeli zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia pracownika lub innej osoby, a także chronionego mienia. Pracownik ochrony odstępuje natychmiast od stosowania środków przymusu bezpośredniego, gdy osoba wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom.
SIŁA FIZYCZNA - stosuje się w celu:
odparcia zamachu na chronione osoby lub mienie czynnej napaści na pracownika ochrony obezwładnienia osoby, w związku ze zmuszeniem jej do wykonania polecenia lub w czasie ujmowania osoby stwarzającej w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia w celu niezwłocznego oddania organom Policji.
Używając siły fizycznej nie wolno zadawać uderzeń chyba, że pracownik ochrony działa w obronie koniecznej albo w celu odparcia zamachu na życie, zdrowie ludzkie lub chronione mienie.
KAJDANKI - stosuje się wobec osób ujętych w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi.
Nie stosuje się wobec osób których wygląd wskazuje na wiek poniżej 17 lat, z wyjątkiem nieletnich powyżej 16 lat podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko zdrowiu lub życiu.
Kajdanki zakłada się:
na ręce trzymane z przodu wobec osób do których nie stosuje się szczególnych środków ostrożności, na ręce trzymane z tyłu osobie o silnej budowie ciała, podejrzanej o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu. Powinny być założone tak aby nie tamowały obiegu krwi. Powinno zakładać się w miarę możliwości w pomieszczeniach zamkniętych lub miejscach odosobnionych, przy udziale dwóch pracowników, z których jeden wykonuje czynności ubezpieczające.
PAŁKA OBRONNA WIELOFUNKCYJNA - stosuje się w razie:
odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub pokonywania czynnego oporu, odpierania zamachu na chronioną osobę, przeciwdziałania kradzieżom lub niszczeniu mienia.
Nie wolno stosować wobec osób stawiających bierny opór.
Zabrania się:
zadawania uderzeń i pchnięć w głowę, szyję, brzuch i nie umięśnione oraz szczególnie wrażliwe części ciała, zadawania uderzeń rękojeścią, stosowania wobec osób, w stosunku do których użyto kajdanek.
Wolno zadawać uderzenia i pchnięcia we wszystkie części ciała w celu odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na życie lub zdrowie pracownika ochrony lub innej osoby.
PIES OBRONNY - może być wykorzystany w przypadku:
odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub osoby chronione, ujęcia osób.
Powinien mieć założony kaganiec. Nie dotyczy przypadków, gdy pies obronny wykorzystywany jest wobec przestępcy posiadającego broń palną lub inne niebezpieczne narzędzia, w celu odparcia czynnej napaści.
PARALIZATORY ELEKTRYCZNE, BROŃ GAZOWĄ, RĘCZNE MIOTACZE GAZU - można stosować w przypadkach:
odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub osoby chronione, pokonywania czynnego oporu, bezpośredniego pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa przeciwko dobrom powierzonym ochronie, przeciwdziałania kradzieżom lub niszczeniu mienia, ujęcia osób.
Jeżeli wskutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia osoby, pracownik ochrony jest zobowiązany natychmiast udzielić tej osobie pierwszej pomocy przedmedycznej, a w razie potrzeby podjąć niezwłocznie działania w celu zapewnienia pomocy lekarskiej.
W przypadku gdy nastąpiła śmierć lub podejrzenie śmierci osoby, wobec której zastosowano środek przymusu bezpośredniego, pracownik ochrony zobowiązany jest niezwłocznie wezwać lekarza. Kobiecie ciężarnej bezpośrednio po użyciu środka przymusu bezpośredniego należy niezwłocznie zapewnić badanie stanu zdrowia.
W przypadku gdy nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu, pracownik ochrony obowiązany jest do:
powiadomienia o zdarzeniu bezpośredniego przełożonego oraz najbliższej jednostki Policji zabezpieczenia w miarę możliwości, śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce, do czasu przybycia Policji osób postronnych ustalenia w miarę możliwości, tożsamości osób będących świadkami zdarzenia
Każdy przypadek zastosowania środków przymusu bezpośredniego oraz towarzyszące mu okoliczności dokumentuje się w ewidencji prowadzonej przez wewnętrzną służbę ochrony. Wpis do ewidencji powinien zawierać:
dane personalne osoby, w stosunku do której zastosowano środki przymusu bezpośredniego datę, godzinę i miejsce zastosowania środka przymusu bezpośredniego przyczynę, rodzaj i skutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego numer licencji, imię i nazwisko pracownika ochrony informację o udzieleniu pierwszej pomocy przedmedycznej i jej zakresie
