ODDZIAŁY WART CYWILNYCH - NOWY REGULAMIN

Następujący tekst został przysłany na stronę przez niepodpisanego użytkownika.
(niestety zaginęłły polskie znaki- trudno i tak wiadomo o co chodzi)

Pozdrawiam i serdecznie dziękuję !!!

MINISTER OBRONY NARODOWEJ

D E C Y Z J A Nr /MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 2007 r.

w sprawie wprowadzenia do u¿ytku w resorcie obrony narodowej
„Regulaminu oddzia³ów wart cywilnych”

Na podstawie § 2 pkt 14 rozporz±dzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r.
w sprawie szczegó³owego zakresu dzia³ania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426) w zwi±zku z § 9 ust. 2 rozporz±dzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 czerwca 1999 r. w sprawie wewnêtrznych s³u¿b ochrony dzia³aj±cych na terenach komórek i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej (Dz. U. Nr 58, poz. 619 oraz z 2006 r. Nr 19, poz. 147) ustala siê, co nastêpuje:

1. Wprowadza siê do u¿ytku w resorcie obrony narodowej „Regulamin oddzia³ów wart cywilnych”, stanowi±cy za³±cznik do decyzji.
2. Traci moc decyzja Nr 208/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 listopada 2000 r.
w sprawie wprowadzenia do u¿ytku w resorcie obrony narodowej „Regulaminu oddzia³ów wart cywilnych” (Sygn. Szt. Gen. 1519/2000).
3. Decyzja wchodzi w ¿ycie po up³ywie 14 dni od dnia og³oszenia.

MINISTER OBRONY NARODOWEJ

UZASADNIENIE

Aktualnie obowi±zuj±cy „Regulamin oddzia³ów wart cywilnych” stanowi±cy za³±cznik do decyzji Nr 208/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 listopada 2000 r. w sprawie wprowadzenia do u¿ytku w resorcie obrony narodowej „Regulaminu oddzia³ów wart cywilnych” (Sygn. Szt. Gen. 1569/2000) funkcjonuje od siedmiu lat. Konieczno¶æ opracowania nowego przedmiotowego regulaminu wynika z potrzeby dostosowania organizacji i zasad funkcjonowania oddzia³ów wart cywilnych (OWC) do postanowieñ wynikaj±cych ze znowelizowanych nastêpuj±cych aktów prawnych i przepisów resortowych:
1) ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ¯andarmerii Wojskowej i wojskowych organach porz±dkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1352 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 113, poz. 1070 i Nr 139, poz. 1326, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 171, poz. 1800 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711);
2) ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz.1221 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708);
3) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rz±du (Dz. U. Nr 53 poz. 451 i Nr 210, poz. 2036);
4) instrukcji o ochronie obiektów wojskowych (Sygn. Szt. Gen 1569/2004);
5) oraz wprowadzonego w 2005 r. do u¿ytku w Si³ach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej „Programu strzelañ z broni strzeleckiej”, w którym okre¶lono strzelania przygotowawcze do pe³nienia s³u¿by wartowniczej.
Wp³yw na opracowanie nowego Regulaminu mia³y równie¿ zg³aszane przez dowódców rodzajów Si³ Zbrojnych, Dowódcê Garnizonu Warszawa i NSZZ Pracowników Wojska do ówczesnego Generalnego Zarz±du Wsparcia – P7 Sztabu Generalnego WP zapytañ i propozycji, dotycz±cych uregulowania problematyki szkolenia strzeleckiego dla oddzia³ów wart cywilnych, a tak¿e rozliczania godzin pracy wartowników.
Wychodz±c naprzeciw zg³aszanym postulatom, opracowano w przedmiotowym regulaminie now± czê¶æ IV „Program strzelañ z broni strzeleckiej oddzia³u wart cywilnych”, który eliminuje lukê w tym zakresie. Przestrzeganie tego programu umo¿liwi w³a¶ciw± organizacjê i prowadzenie strzelañ z pracownikami oddzia³ów wart cywilnych (OWC) z broni strzeleckiej do ró¿nych celów oraz utrzymanie w sta³ej sprawno¶ci technicznej broni bêd±cej na wyposa¿eniu OWC. Systematyczne prowadzenie strzelañ podniesie poziom wyszkolenia i przygotowania pracowników OWC do pe³nienia s³u¿by ochronnej w obiektach wojskowych. Szkolenie strzeleckie bêdzie realizowane w ramach dotychczasowych limitów amunicji, przydzielanych jednostkom wojskowym na ten cel.
Zmieniono zasady organizacji szkolenia pracowników ochrony. Wed³ug nowego regulaminu szkolenie proponuje siê organizowaæ w wymiarze 8 godzin lekcyjnych kwartalnie. Pozwala to komendantowi oddzia³ów wart cywilnych na elastyczne planowanie szkolenia, rezygnuj±c z niego w okresie urlopowym, kiedy jest generowana du¿a ilo¶æ nadgodzin wypracowywanych przez pracowników ochrony.
Pozosta³e zmiany wprowadzone do Regulaminu maj± na celu wyeliminowanie przypadków ró¿norodnej interpretacji przepisów i w znacznym stopniu u³atwiaj± wykonywanie zadañ przez osoby funkcyjne OWC.
Dokonane w przedk³adanym Regulaminie rozwi±zania zwiêksz± skuteczno¶æ ochrony obiektów wojskowych sprawowanej przez oddzia³y wart cywilnych.
Wej¶cie w ¿ycie niniejszej decyzji nie poci±ga za sob± dodatkowych skutków finansowych dla bud¿etu resortu obrony narodowej.

MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
DEPARTAMENT OCHRONY INFORMACJI NIEJAWNYCH

OIN 1/2007

R E G U L A M I N

ODDZIA£ÓW WART CYWILNYCH

W A R S Z A W A
2 0 0 7
SPIS TREŠCI

Str.
CZÊŠÆ I OGÓLNE WARUNKI WYKONYWANIA OCHRONY PRZEZ
ODDZIA£Y WART CYWILNYCH ......................................................... 4
Rozdzia³ 1. Zasady ogólne ............................................................................................... 4
Rozdzia³ 2. Wymagane kwalifikacje i warunki zatrudnienia pracowników ochrony oddzia³ów wart cywilnych ............................................................................ 8
Rozdzia³ 3. Prawa i obowi±zki osób funkcyjnych oddzia³ów wart cywilnych
i wartowników podczas pe³nienia s³u¿by ochronnej ………..….................. 10
Rozdzia³ 4. Zasady stosowania ¶rodków przymusu bezpo¶redniego oraz u¿ycia broni
palnej w s³u¿bie ochronnej …..………………………………...................... 16

CZÊŠÆ II TRYB WYKONYWANIA OCHRONY PRZEZ ODDZIA£Y WART CYWILNYCH .…………………………………….……........................... 19
Rozdzia³ 1. Organizacja s³u¿by ochronnej .…………………………………….............. 19
Rozdzia³ 2. Zmiana warty i wartowników oddzia³ów wart cywilnych .………............... 20
Rozdzia³ 3. Urz±dzenie wartowni i posterunków oraz tok s³u¿by ochronnej ….……..... 23
Rozdzia³ 4. Uzbrojenie i wyposa¿enie oddzia³ów wart cywilnych oraz ewidencja
i przechowywanie broni i amunicji ……………………………….............. 25
Rozdzia³ 5. Dokumentacja s³u¿by ochronnej .………………………….......................... 27

CZÊŠÆ III SZKOLENIE PRACOWNIKÓW OCHRONY ……………………....... 27
Zasady organizacji szkolenia pracowników ochrony …………………….…………….... 27

CZÊŠÆ IV PROGRAM STRZELAÑ Z BRONI STRZELECKIEJ ODDZIA£ÓW WART CYWILNYCH ……………………………..………………...…... 29
Rozdzia³ 1. Wskazówki organizacyjno – metodyczne .…………………………..…….. 29
Rozdzia³ 2. Ocena poziomu wyszkolenia strzeleckiego ….………………………...….. 30
Rozdzia³ 3. Porz±dek podczas strzelañ ….………………………………………....…... 31
Rozdzia³ 4. Obowi±zki osób funkcyjnych podczas strzelañ .…………………………... 33
Rozdzia³ 5. Zasady bezpieczeñstwa ………………...…………………………….......... 36
Rozdzia³ 6. Strzelania przygotowawcze do pe³nienia s³u¿by ochronnej ..……………... 38

ZA£¡CZNIKI:
1. Wzór imiennego sta³ego upowa¿nienia do wykonywania czynno¶ci kontrolnych ..... 44
2. Wzór jednorazowego upowa¿nienia do wykonywania czynno¶ci kontrolnych……... 45
3. Zestaw nale¿no¶ci umundurowania dla pracowników ochrony oddzia³ów wart
cywilnych ………………………………………………………………............…… 46
4. Przyk³ad planu pe³nienia s³u¿by ochronnej na posterunkach ……............................... 47
5. Wzór tabeli posterunków ……………………………………………………......…… 51
6. Wykaz wyposa¿enia i urz±dzenia pomieszczeñ oddzia³ów wart cywilnych ………… 53
7. Wzór planu pe³nienia s³u¿by ochronnej oddzia³u wart cywilnych................................ 57
8. Wzór ksi±¿ki meldunków oddzia³u wart cywilnych …………………………........… 58
9. Zestaw nale¿no¶ci uzbrojenia i wyposa¿enia dla dowódców wart i wartowników oddzia³ów wart cywilnych w zale¿no¶ci od kategorii ochranianego obiektu wojskowego.................................................................................................................. 61
10. Wzór listy wyników strzelañ z broni strzeleckiej ……………………….........……… 62
11. Wzór listy wydanych ¶rodków bojowych ………………………………............…… 63
12. Wzór protoko³u zagubionych ³usek ……………………………………………......… 64
13. Wykaz figur bojowych i tarcz …………………………………………………...…... 65

CZÊŠÆ I
OGÓLNE WARUNKI WYKONYWANIA OCHRONY PRZEZ ODDZIA£Y WART CYWILNYCH
=================================================================

R o z d z i a ³ 1
ZASADY OGÓLNE

1. Okre¶lenia u¿yte w regulaminie, oznaczaj±:
1) jednostka wojskowa – komórka lub jednostka organizacyjna, o której mowa
w § 2 pkt 5 rozporz±dzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 czerwca 1999 r.
w sprawie wewnêtrznych s³u¿b ochrony dzia³aj±cych na terenach komórek
i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej (Dz. U. Nr 58, poz. 619 oraz
z 2006 r. Nr 19, poz. 147);
2) dowódca jednostki wojskowej – dyrektor, szef, komendant komórki lub jednostki organizacyjnej, o której mowa w ppkt 1;
3) oddzia³ wart cywilnych (OWC) – wewnêtrzna s³u¿ba ochrony komórek i jednostek organizacyjnych, o których mowa w ppkt 1, powo³ana do ochrony mienia wojskowego i osób w czasie pokoju oraz po og³oszeniu mobilizacji, wprowadzeniu stanu wojennego lub w czasie wojny;
4) warta - czê¶æ sk³adu osobowego oddzia³u wart cywilnych, wyznaczona do pe³nienia s³u¿by ochronnej;
5) pracownik ochrony OWC - komendant, zastêpca komendanta, dowódca warty, starszy wartownik, wartownik lub m³odszy wartownik;
6) wartownia - pomieszczenia, w których przebywa warta;
7) posterunek - obiekt lub obszar powierzony wartownikowi do ochrony;
8) patrol – pracownicy ochrony wyznaczeni ze sk³adu warty do nadzorowania porz±dku w rejonie posterunków oraz na terenie chronionym, maj±cy prawo do interweniowania w stosunku do osób naruszaj±cych system ochrony obiektów;
9) zmiana warty - okre¶lona liczba wartowników ze sk³adu warty pe³ni±ca s³u¿bê na posterunkach i przebywaj±ca w wartowni;
10) konwój - zorganizowana, odpowiednio przygotowana i uzbrojona grupa pracowników ochrony wyznaczona ze sk³adu oddzia³u wart cywilnych, której zadaniem jest doprowadzenie osób lub dostarczenie mienia wojskowego, warto¶ci pieniê¿nych, przedmiotów warto¶ciowych lub niebezpiecznych jednostki wojskowej do miejsca przeznaczenia;
11) imienne sta³e lub jednorazowe upowa¿nienie do wykonywania czynno¶ci kontrolnych - dokument wystawiony przez uprawnione osoby, umo¿liwiaj±cy przeprowadzenie kontroli przygotowania i pe³nienia s³u¿by ochronnej;
12) ujêcie - zatrzymanie sprawcy przestêpstwa dokonywanego na terenie chronionego obiektu wojskowego i przekazanie go ¯andarmerii Wojskowej lub Policji;
13) znaki rozpoznawcze - stosowane w s³u¿bie ochronnej znaki, pozwalaj±ce dowódcom wart (zdaj±cemu i obejmuj±cemu) oraz wartownikom samodzielnie zmieniaj±cym siê na posterunkach, rozpoznanie swojej to¿samo¶ci. Sk³adaj± siê one z dwóch wyrazów, has³a i odzewu. Pierwszy wyraz (has³o) jest nazw± broni lub czê¶ci broni, drugi wyraz (odzew) nazw± miejscowo¶ci. Ustala siê je dla ka¿dej warty. Dowódca przyjmuj±cy wartê otrzymuje znaki rozpoznawcze wraz ze znakami z poprzedniej warty.
2. Do zakresu dzia³ania OWC nale¿y:
1) zapewnienie ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów
i urz±dzeñ wojskowych;
2) niedopuszczenie do kradzie¿y, zniszczenia lub uszkodzenia powierzonego pod ochronê mienia wojskowego, znajduj±cego siê na terenach komórek i jednostek organizacyjnych oraz w obiektach wojskowych;
3) kontrolowanie dokumentów uprawniaj±cych do wstêpu, wjazdu i przebywania na terenach lub w obiektach wojskowych, wynoszenia lub wywo¿enia mienia oraz wnoszenia lub wwo¿enia przedmiotów i materia³ów niebezpiecznych, a tak¿e uniemo¿liwienia wej¶cia osób postronnych na tereny jednostek wojskowych oraz do obiektów chronionych;
4) konwojowanie mienia wojskowego, warto¶ci pieniê¿nych, przedmiotów warto¶ciowych lub niebezpiecznych jednostki wojskowej;
5) wykonywanie innych zadañ zwi±zanych z ochron± osób, terenów, obiektów, urz±dzeñ i mienia wojskowego, okre¶lonych przez prze³o¿onych.
3. OWC wspó³pracuje:
1) z wojskowymi organami porz±dkowymi na zasadach okre¶lonych w odrêbnych przepisach;
2) z wewnêtrznymi organami porz±dkowymi i s³u¿bami wewnêtrznymi oraz Wojskow± Stra¿± Po¿arn±, je¿eli znajduj± siê na terenie jednostki wojskowej lub
w obrêbie obiektów wojskowych ochranianych przez oddzia³ wart cywilnych.
4. OWC sk³ada siê z uzbrojonych i jednolicie umundurowanych pracowników ochrony.
5. W sk³ad OWC wchodz±:
1) komendant;
2) zastêpca komendanta (tylko w oddzia³ach wart cywilnych I kategorii);
3) dowódcy wart;
4) starsi wartownicy, wartownicy i m³odsi wartownicy.
6. Komendantowi mog± podlegaæ tak¿e portierzy i dozorcy.
7. W OWC wystawiaj±cych tylko jeden posterunek obowi±zki komendanta pe³ni jeden
z dowódców wart.
8. OWC w zale¿no¶ci od liczby wartowników, zaliczany jest do:
1) I kategorii - przy liczbie ponad 30 wartowników;
2) II kategorii - przy liczbie do 30 wartowników.
9. Posterunki ochronne, zale¿nie od miejsca i sposobu pe³nienia s³u¿by ochronnej, dziel± siê na zewnêtrzne i wewnêtrzne oraz sta³e lub ruchome. Ponadto ze sk³adu warty mo¿na wyznaczaæ patrole.
10. Okre¶lone w pkt 9 rodzaje posterunków ochronnych organizuje siê w zale¿no¶ci od celów, zadañ i aktualnych potrzeb zapewnienia bezpieczeñstwa strze¿onego obiektu lub obszaru wojskowego, ochrony mienia i kontroli dostêpu do ochranianego obiektu.
W zwi±zku z tym:
1) na posterunki sta³e wystawia siê wartowników w miejscach wymagaj±cych ci±g³ej obserwacji ochranianego terenu jednostki, obiektu lub urz±dzenia wojskowego;
2) posterunki ruchome organizuje siê do ochrony obiektów o du¿ej powierzchni i tam gdzie ochrona systemem posterunków sta³ych jest niemo¿liwa lub ma³o efektywna;
3) patrole wyznacza siê w celu sta³ej lub doraŒnej ochrony obiektu, mienia, sprawdzenia stanu lub wzmocnienia ochrony oraz przywrócenia porz±dku zak³óconego przez osoby na terenie chronionego obszaru lub obiektu.
11. Si³y i ¶rodki przeznaczone do ochrony terenu, obiektu lub urz±dzenia wojskowego powinny byæ wykorzystane w sposób racjonalny i ekonomiczny. Stosownie do wykonywanych zadañ wartê wyposa¿a siê w ¶rodki transportu, zgodnie z zasadami okre¶lonymi w „Instrukcji o ochronie obiektów wojskowych”.
12. Rozmieszczenie, rodzaj oraz liczbê posterunków i patroli niezbêdnych do ochrony podleg³ych terenów, obiektów i urz±dzeñ wojskowych ustalaj± dowódcy jednostek wojskowych.
13. Liczba posterunków i sta³ych patroli ochronnych oraz system pe³nienia s³u¿by przez wartowników stanowi podstawê do ustalenia przez dowódcê jednostki wojskowej stanu liczebnego oddzia³u wart cywilnych. System pe³nienia s³u¿by ochronnej OWC ustala dowódca jednostki wojskowej przy uwzglêdnieniu przepisów Kodeksu pracy w zakresie czasu pracy.
14. Zabrania siê dokonywania zmian systemu czasu pracy w trakcie okresu rozliczeniowego wynagrodzeñ.
15. Liczba wartowników ka¿dej warty nie mo¿e byæ mniejsza od 1,5-krotno¶ci liczby posterunków. Podstaw± do wyst±pienia z wnioskiem o niezbêdn± liczbê wartowników jest plan ochrony jednostki.
16. Prze³o¿onymi warty pe³ni±cej s³u¿bê ochronn± s± dowódca i oficer dy¿urny jednostki wojskowej, z której wystawiana jest warta, oraz komendant oddzia³u wart cywilnych. Oficer dy¿urny odpowiada za nadzorowanie s³u¿by sprawowanej przez wartê OWC.
W przypadku ochrony obiektów (kompleksów) poza macierzyst± jednostk±, dowódca warty wykonuje polecenia oficera dy¿urnego tego obiektu (kompleksu), w zakresie wynikaj±cym z instrukcji dowódcy warty i planu ochrony obiektu oraz osi±gania wy¿szych stanów gotowo¶ci bojowej.
17. Prze³o¿onymi wartowników s± dowódcy wart, ka¿dy w stosunku do podleg³ych mu wartowników.
18. Osobami uprawnionymi do kontrolowania s³u¿by ochronnej pe³nionej przez wartowników s± prze³o¿eni dowódcy jednostki wojskowej oraz osoby przez nich upowa¿nione, dowódca jednostki wojskowej, komendant OWC, oficer dy¿urny (pomocnik oficera dy¿urnego) oraz osoby posiadaj±ce sta³e lub jednorazowe imienne upowa¿nienia do wykonywania tych kontroli. Wzory upowa¿nieñ do przeprowadzenia kontroli okre¶laj± za³±czniki Nr 1 i 2 do regulaminu.
19. Kontrolê pe³nienia s³u¿by ochronnej na posterunkach mo¿na przeprowadziæ tylko
w obecno¶ci dowódcy warty. Zabrania siê kategorycznie skrytego podchodzenia do wartownika, usi³owania odebrania mu broni lub wykonywania innych czynno¶ci mog±cych doprowadziæ do nieszczê¶liwych wypadków z broni±.
Wpis o przeprowadzeniu kontroli dokonywany jest w „Ksi±¿ce meldunków oddzia³u wart cywilnych”.
20. W razie stwierdzenia przez kontroluj±cego powa¿nego naruszenia przez wartownika zasad pe³nienia s³u¿by na posterunku, w szczególno¶ci za¶niêcia, samowolnego zej¶cia lub oddalenia siê z posterunku, stanu wskazuj±cego na spo¿ycie alkoholu lub podobnie dzia³aj±cego ¶rodka albo niezdolno¶ci wartownika do pe³nienia s³u¿by ochronnej
z powodu choroby, nale¿y zast±piæ go na posterunku innym wartownikiem ze sk³adu warty. Wartownikowi, który w sposób ra¿±cy naruszy³ obowi±zki na posterunku dowódca warty odbiera broñ i amunicjê.

R o z d z i a ³ 2
WYMAGANE KWALIFIKACJE I WARUNKI ZATRUDNIENIA PRACOWNIKÓW OCHRONY ODDZIA£ÓW WART CYWILNYCH

21. Pracownikiem ochrony OWC mo¿e byæ osoba, która posiada:
1) licencjê pracownika ochrony fizycznej, co najmniej pierwszego stopnia;
2) po¶wiadczenie bezpieczeñstwa wydane przez odpowiedni± s³u¿bê ochrony pañstwa lub pe³nomocnika dowódcy jednostki wojskowej do spraw ochrony informacji niejawnych zgodnie z ustaw± z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631, Nr 104, poz. 708, Nr 149, poz. 1078, Nr 218, poz. 1592 i Nr 220, poz. 1600), je¿eli wykonywanie zadañ wi±¿e siê
z dostêpem do informacji niejawnych. W przypadku wyst±pienia takiego wymogu
i nie posiadania po¶wiadczenia bezpieczeñstwa, pracownik ochrony sk³ada o¶wiadczenie o wyra¿eniu zgody na wszczêcie wobec niego procedury postêpowania sprawdzaj±cego.
22. Komendantem OWC mo¿e byæ osoba, która spe³nia warunki okre¶lone w pkt 21 z tym, ¿e posiada:
1) licencjê pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia;
2) co najmniej sze¶cioletni sta¿ pracy w oddziale wart cywilnych lub by³a ¿o³nierzem zawodowym.
23. Zastêpc± komendanta OWC mo¿e byæ osoba, która spe³nia warunki okre¶lone w pkt 22
z tym, ¿e do jego zatrudnienia wymagany jest co najmniej piêcioletni sta¿ pracy
w OWC.
24. Dowódc± warty OWC mo¿e byæ osoba, która spe³nia warunki okre¶lone w pkt 21
z tym, ¿e posiada:
1) licencjê pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia;
2) co najmniej dwuletni sta¿ pracy na stanowisku starszego wartownika oddzia³u wart cywilnych albo stopieñ co najmniej podoficera rezerwy lub w stanie spoczynku.
25. Starszym wartownikiem OWC mo¿e byæ osoba, która spe³nia warunki okre¶lone
w pkt 21, a tak¿e posiada co najmniej roczny sta¿ pracy na stanowisku wartownika oddzia³u wart cywilnych.
26. Wartownikiem OWC mo¿e byæ osoba, która spe³nia warunki okre¶lone w pkt 21 oraz posiada roczny sta¿ na stanowisku m³odszego wartownika oddzia³u wart cywilnych.
27. M³odszym wartownikiem OWC mo¿e byæ osoba, która spe³nia warunki okre¶lone
w pkt 21 oraz zosta³a przeszkolona w zakresie pos³ugiwania siê broni± paln±, wykorzystywan± w danym oddziale wart cywilnych.
28. Sk³ady osobowe OWC obowi±zane s±:
1) pe³niæ s³u¿bê zgodnie z regulaminem oddzia³ów wart cywilnych, wyci±giem
z planu ochrony jednostki (obiektu), tabel± posterunków i instrukcj± dowódcy warty;
2) stale podnosiæ swoje umiejêtno¶ci z zakresu s³u¿by ochronnej;
3) pe³niæ s³u¿bê w umundurowaniu oraz nosiæ oznaki stosownie do zajmowanych stanowisk; zestaw nale¿no¶ci umundurowania okre¶la za³±cznik Nr 3 do regulaminu;
4) dbaæ o schludny i estetyczny wygl±d zewnêtrzny.
29. Zatrudnienie pracowników ochrony w oddziale wart cywilnych nastêpuje na podstawie umowy o pracê, zawartej przez pracownika z dowódc± jednostki wojskowej.
30. Pracownicy OWC korzystaj± z uprawnieñ i ¶wiadczeñ przys³uguj±cych pracownikom wojska. W sprawach s³u¿bowych i osobistych maj± prawo zwracaæ siê do swoich prze³o¿onych.
31. Pracownicy OWC za naruszenie obowi±zków s³u¿bowych podlegaj± odpowiedzialno¶ci porz±dkowej zgodnie z art. 108 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 - Kodeksu pracy
(Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z póŒn. zm.1)) lub odpowiedzialno¶ci karnej, zgodnie
z art. 50 ustawy o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz.1221 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708).

R o z d z i a ³ 3
PRAWA I OBOWI¡ZKI OSÓB FUNKCYJNYCH ODDZIA£ÓW WART CYWILNYCH I WARTOWNIKÓW PODCZAS PE£NIENIA S£U¯BY OCHRONNEJ

32. Komendant OWC, zwany dalej „komendantem”, jest pracownikiem ochrony
i bezpo¶rednim prze³o¿onym OWC. Odpowiada on za organizacjê s³u¿by ochronnej i tok jej pe³nienia przez dowódców wart i wartowników, a tak¿e za poziom ich wyszkolenia. Komendant OWC II kategorii wykonuje równie¿ obowi±zki zastêpcy komendanta OWC okre¶lone w pkt 35.
33. Do obowi±zków komendanta nale¿y w szczególno¶ci:
1) opracowywanie planów pe³nienia s³u¿by na posterunkach przez wartowników
i tabeli posterunków oraz przedstawianie ich do zatwierdzenia dowódcy jednostki wojskowej, a tak¿e ¶cis³a wspó³praca z pe³nomocnikiem do spraw ochrony informacji niejawnych i komendantem ochrony jednostki wojskowej, w tym uczestniczenie
w opracowaniu planu ochrony jednostki wojskowej, obiektu lub urz±dzenia wojskowego; przyk³ad planu pe³nienia s³u¿by ochronnej na posterunkach okre¶la za³±cznik Nr 4 do regulaminu; wzór tabeli posterunków okre¶la za³±cznik Nr 5 do regulaminu;
2) regulowanie toku s³u¿by, zgodnie z planem jej pe³nienia, przez stan osobowy OWC;
3) wyznaczanie wartowników do pe³nienia s³u¿by w zastêpstwie wartowników, którzy ze wzglêdu na chorobê lub z powodu innych przyczyn nie mog± jej pe³niæ;
4) organizowanie i prowadzenie szkolenia wartowników, zgodnie z zasadami okre¶lonymi w czê¶ci III, oraz strzelañ zgodnie z zasadami okre¶lonymi w czê¶ci IV regulaminu;
5) przeprowadzanie instrukta¿y dla wart i systematyczne kontrolowanie pe³nienia s³u¿by ochronnej;
6) bezpo¶rednie nadzorowanie nale¿ytego przechowywania i utrzymywania przez dowódców wart oraz wartowników broni palnej i amunicji, w tym kontrolowanie
i dokumentowanie w „Ksi±¿ce ewidencji mienia s³u¿by uzbrojenia i elektroniki wydanego z pododdzia³u i przekazanego do naprawy”, co najmniej raz w miesi±cu, ich stanu ilo¶ciowego i numerowego oraz technicznego (sprawno¶ci i utrzymania),
a tak¿e okresowej wymiany amunicji;
7) sporz±dzanie pisemnego meldunku po ka¿dorazowym oddaniu strza³u z broni palnej przez wartownika oraz sk³adanie zapotrzebowania-protoko³u zu¿ycia w celu uzupe³nienia zu¿ytej amunicji;
8) sporz±dzanie dokumentacji dotycz±cej czasu pe³nienia s³u¿by przez dowódców wart
i wartowników oraz podleg³ych portierów i dozorców, a w szczególno¶ci harmonogramu i grafiku pracy oraz wykazu przepracowanych godzin
z uwzglêdnieniem godzin nadliczbowych, a tak¿e godzin przepracowanych w porze nocnej i na drugiej zmianie oraz wniosków i wykazów premiowych;
9) zapoznawanie przyjmowanych do pracy na okres próbny wartowników
z podstawowymi przepisami regulaminu oraz wydawanie o nich opinii s³u¿bowej przed up³ywem tego okresu;
10) sprawowanie nadzoru nad przebiegiem s³u¿by ochronnej portierów i dozorców, je¿eli mu podlegaj±.
34. Zastêpca komendanta OWC, zwany dalej „zastêpc± komendanta”, jest pracownikiem ochrony i podlega bezpo¶rednio komendantowi, mo¿e on równie¿ pe³niæ obowi±zki dowódcy warty cywilnej.
35. Do obowi±zków zastêpcy komendanta nale¿y w szczególno¶ci:
1) opracowywanie dokumentacji, o której mowa w za³±cznikach Nr 4 i 7 do regulaminu, zwi±zanej z pe³nieniem s³u¿by ochronnej przez wartowników i przedstawianie jej do zatwierdzenia komendantowi;
2) dbanie o zabezpieczenie techniczne pe³nienia s³u¿by ochronnej oraz wyposa¿enie wartowni i posterunków w sprzêt techniczny;
3) przeprowadzanie na polecenie komendanta, instrukta¿y dla wart i systematyczne kontrolowanie pe³nienia s³u¿by ochronnej przez dowódców wart i wartowników;
4) nadzorowanie prawid³owego wype³niania przez dowódców wart meldunków
w ksi±¿kach meldunków oddzia³u wart cywilnych; wzór ksi±¿ki okre¶la za³±cznik Nr 8 do regulaminu;
5) prowadzenie na polecenie komendanta, szkolenia wartowników i niezbêdnej dokumentacji w tym zakresie.
36. Zastêpcy komendanta, pe³ni±cemu obowi±zki komendanta lub dowódcy warty OWC, przys³uguj± uprawnienia wynikaj±ce z tych obowi±zków.
37. Dowódca warty OWC, zwany dalej „dowódc± warty”, jest pracownikiem ochrony
i bezpo¶rednim prze³o¿onym wartowników podleg³ej warty. Podlega on komendantowi,
a w czasie wykonywania obowi±zków s³u¿bowych równie¿ oficerowi dy¿urnemu jednostki wojskowej. Dowódca warty odpowiada za regulaminowy przebieg s³u¿by ochronnej w wartowni i na posterunkach.
38. Dowódca warty ma prawo i obowi±zek:
1) wydawaæ wartownikom polecenia w sprawach zwi±zanych z pe³nieniem s³u¿by ochronnej;
2) znaæ zadania wynikaj±ce z wyci±gu z planu ochrony obiektu, postanowienia instrukcji dowódcy warty i tabeli posterunków oraz innych dokumentów normuj±cych tok pe³nienia s³u¿by ochronnej;
3) przyj±æ od zdaj±cego dowódcy warty dokumentacjê, broñ, amunicjê i sprzêt
w wartowni i na posterunkach;
4) wydawaæ, za pokwitowaniem, wartownikom broñ, amunicjê, inne ¶rodki przymusu bezpo¶redniego oraz opatrunki osobiste przed rozpoczêciem s³u¿by ochronnej
i odbieraæ je przed zmian± warty, po powrocie do wartowni ostatniej zmiany wartowników;
5) zast±piæ w uzasadnionym przypadku wartownika na posterunku innym wartownikiem ze sk³adu warty;
6) nadzorowaæ przechowywanie broni palnej i amunicji znajduj±cej siê w wartowni oraz ³adowanie i roz³adowywanie broni przez wartowników;
7) zezwalaæ na wej¶cie do wartowni osobom upowa¿nionym, a pozosta³ym osobom za zgod± prze³o¿onych;
8) kontrolowaæ, co najmniej dwa razy w czasie pe³nienia s³u¿by, stan ochranianych obiektów i technicznych ¶rodków wspomagaj±cych ochronê oraz sposób pe³nienia s³u¿by ochronnej przez wartowników; fakt kontroli odnotowaæ w ksi±¿ce meldunków oddzia³u wart cywilnych;
9) powiadamiaæ oficera dy¿urnego jednostki wojskowej i komendanta o u¿yciu broni palnej przez wartowników, o zagubieniu lub ujawnieniu znaków rozpoznawczych warty, o zagubieniu broni palnej i amunicji oraz o ka¿dym usi³owaniu pope³nienia przestêpstwa lub jego pope³nieniu przez osobê o to podejrzan±, b±dŒ ujêt± na terenie chronionym;
10) zarz±dzaæ zmianê wartowników w przypadku stwierdzenia w rejonie ochranianego terenu, obiektu lub urz±dzenia wojskowego braków i uszkodzeñ, po zbadaniu przyczyn ich powstania; dowódca warty fakt ten odnotowuje w ksi±¿ce meldunków OWC;
11) sporz±dzaæ pisemny meldunek po ka¿dorazowym oddaniu strza³u z broni palnej przez wartownika.
39. Dowódca warty melduje komendantowi oraz oficerowi dy¿urnemu jednostki wojskowej
o nag³ym zachorowaniu wartownika podczas pe³nienia s³u¿by ochronnej i postêpuje zgodnie z ich poleceniami.
40. W razie napadu na ochraniany obiekt, wartownika lub wartowniê dowódca warty organizuje odparcie ataku wszelkimi posiadanymi ¶rodkami. Jednocze¶nie powiadamia
o tym oficera dy¿urnego jednostki wojskowej i komendanta.
41. O stwierdzonych na posterunkach i w wartowni brakach, uszkodzeniach
i niedoci±gniêciach oraz o przypadkach naruszeñ plomb i ¶ladach w³amañ dowódca warty powiadamia komendanta, oficera dy¿urnego jednostki wojskowej i dokonuje adnotacji
w ksi±¿ce meldunków OWC.
42. Dowódca warty przekazuje osoby ujête przez wartowników oficerowi dy¿urnemu jednostki wojskowej. W przypadku, gdy w ochranianym obiekcie s³u¿ba ta nie wystêpuje, innemu wojskowemu organowi porz±dkowemu lub Policji.
43. Klucze do magazynów, bram, sk³adów uzbrojenia lub amunicji, oraz sprzêtu technicznego, ochranianych przez OWC, przechowuje siê w wartowni
w zaplombowanych pojemnikach, a ich wydanie lub przyjêcie ka¿dorazowo odnotowuje siê w ksi±¿ce ewidencji kluczy. Sposób postêpowania dowódcy warty podczas otwierania i zamykania magazynów, sk³adów i pomieszczeñ okre¶la instrukcja dowódcy warty
i tabela posterunków.
44. Dowódcy warty, pe³ni±cemu obowi±zki komendanta lub zastêpcy komendanta, przys³uguj± uprawnienia wynikaj±ce z tych obowi±zków.
45. Wartownik OWC, zwany dalej „wartownikiem”, jest pracownikiem ochrony, który podlega swojemu dowódcy warty. W uzasadnionych przypadkach starszy wartownik (wartownik, m³odszy wartownik) mo¿e wykonywaæ obowi±zki dowódcy warty OWC pod warunkiem, ¿e posiada licencjê pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia.
46. S³u¿ba na posterunku wartowniczym polega na ochronie powierzonego terenu, obiektu lub urz±dzenia wojskowego.
47. Wartownik na posterunku podczas wykonywania zadañ ochrony osób i mienia
w granicach chronionego terenu oraz obiektów i urz±dzeñ wojskowych, korzysta
z uprawnieñ okre¶lonych w ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia.
48. Wartownik na posterunku ma obowi±zek:
1) strzec i zdecydowanie broniæ powierzonych osób, terenów, obiektów, urz±dzeñ
i mienia wojskowego;
2) trzymaæ zabezpieczon± broñ z do³±czonym magazynkiem, bez wprowadzonego naboju do komory nabojowej, w po³o¿eniu okre¶lonym w tabeli posterunków;
3) nie opuszczaæ samowolnie posterunku zanim nie zostanie zmieniony lub zast±piony, choæby ¿yciu jego grozi³o niebezpieczeñstwo;
4) udzielaæ pomocy wartownikom z innych posterunków, nie przerywaj±c ochrony powierzonego mu posterunku;
5) nie dopuszczaæ - na odleg³o¶æ mniejsz± ni¿ podana w tabeli posterunków - ¿adnych osób, z wyj±tkiem dowódcy warty i osób mu towarzysz±cych oraz wartownika udaj±cego siê na zmianê posterunku, znaj±cego aktualne has³o;
6) pos³ugiwaæ siê technicznymi ¶rodkami ³±czno¶ci i sygnalizacji oraz sprzêtem po¿arniczym;
7) mieæ przy sobie licencjê pracownika ochrony fizycznej oraz legitymacjê osoby dopuszczonej do posiadania broni, o której mowa w art. 30 ust. 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 i Nr 96, poz. 959 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711);
8) sporz±dzaæ pisemny meldunek po ka¿dorazowym oddaniu strza³u z broni palnej.
49. Wartownikowi na posterunku wolno:
1) oddalaæ siê dla ratowania ¿ycia ludzkiego lub mienia, na tak± odleg³o¶æ, aby móg³ nadal wykonywaæ powierzone mu zadania ochronne;
2) schroniæ siê do budki wartowniczej lub pod „grzybek” wartowniczy, nie przerywaj±c wykonywania zadañ ochronnych.
50. Szczegó³owe obowi±zki wartowników okre¶la tabela posterunków.
51. Postêpowanie wartownika wobec osób zbli¿aj±cych siê do posterunku:
1) w warunkach dobrej widoczno¶ci:
a) wszystkie osoby, które przekroczy³y granice posterunku, okre¶lone w czê¶ci graficznej wyci±gu z planu ochrony, z wyj±tkiem dowódcy warty i osób mu towarzysz±cych, wartownik po okrzyku „Pracownik ochrony” wzywa do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególno¶ci, do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzêdzia, odst±pienia od bezprawnych dzia³añ lub u¿ycia przemocy oraz uprzedza, ¿e w razie nie podporz±dkowania siê wezwaniu zostan± u¿yte wobec nich ¶rodki przymusu bezpo¶redniego,
b) w razie nie podporz±dkowania siê wezwaniom okre¶lonym w lit. a, wartownik grozi u¿yciem broni palnej okrzykiem „Stój - BO STRZELAM”, odbezpiecza broñ
i wprowadza nabój do komory nabojowej,
c) je¿eli mimo ostrze¿enia „Stój - BO STRZELAM” osoba nie podporz±dkuje siê wezwaniom, oddaje strza³ ostrzegawczy w górê, je¿eli nie zagra¿a to ¿yciu lub zdrowiu pracownika ochrony lub innej osoby,
d) osobie, która zatrzyma³a siê dopiero po ostrze¿eniu „Stój - BO STRZELAM” lub po strzale ostrzegawczym, wartownik wydaje polecenie „W ty³ - ZWROT”, „Nie odchodziæ - BO STRZELAM BEZ OSTRZE¯ENIA”; sam natomiast, nie przerywaj±c ochrony posterunku, wywo³uje dowódcê warty w sposób okre¶lony
w tabeli posterunków i przekazuje mu ujêt± osobê,
e) w przypadku gdy wszelka zw³oka grozi³aby bezpo¶rednim niebezpieczeñstwem dla ¿ycia lub zdrowia pracownika ochrony lub innej osoby, wartownik u¿ywa broni palnej, pomijaj±c procedury okre¶lone w lit. b i c;
2) w warunkach ograniczonej widoczno¶ci:
a) gdy z odleg³o¶ci okre¶lonej w tabeli posterunków wartownik nie mo¿e rozpoznaæ zbli¿aj±cej siê osoby po okrzyku „Pracownik ochrony - KTO IDZIE?”, wzywa osobê do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególno¶ci do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzêdzia, odst±pienia od bezprawnych dzia³añ lub u¿ycia przemocy oraz uprzedza, ¿e w razie nie podporz±dkowania siê wezwaniu zostan± u¿yte wobec niej ¶rodki przymusu bezpo¶redniego,
b) je¿eli wartownik otrzyma odpowiedŒ „Dowódca warty” lub „Zmieniaj±cy wartownik”, wydaje polecenie „Dowódca warty zbli¿yæ siê do rozpoznania, pozosta³e osoby zostaæ na miejscu”, zbli¿aj±c± siê osobê dopuszcza na odleg³o¶æ umo¿liwiaj±c± rozpoznanie, a w razie potrzeby poleca jej „O¶wietliæ twarz” lub „Podaj has³o”,
c) je¿eli wartownik rozpozna dowódcê warty lub zmieniaj±cego wartownika albo us³yszy w³a¶ciwe has³o, oznajmia: „Droga wolna” oraz pozwala jemu
i towarzysz±cym osobom zbli¿yæ siê do posterunku,
d) je¿eli osoba podporz±dkuje siê wezwaniu „Pracownik ochrony - KTO IDZIE?”
i zatrzyma siê, a wartownik stwierdzi, ¿e nie jest ni± dowódca warty lub zmieniaj±cy wartownik, wydaje jej polecenie np. „WRÓÆ”, „OBEJD¬
W PRAWO” lub „OBEJD¬ W LEWO”;
3) je¿eli osoba podaj±ca siê za dowódcê warty lub zmieniaj±cego wartownika oka¿e siê kim innym lub nie zatrzyma siê na pierwsze wezwanie, to wartownik postêpuje
w sposób okre¶lony w ppkt. 1 lit. b - e.
52. Je¿eli wartownik wprowadzi³ nabój do komory nabojowej lub odci±gn±³ zamek i nie odda³ strza³u, to doprowadza broñ do pierwotnego stanu.
53. Wartownik wywo³uje dowódcê warty za pomoc± ¶rodków ³±czno¶ci, sygnalizacji,
a w razie ich niesprawno¶ci - strza³em w górê, je¶li to nie zagra¿a ¿yciu lub zdrowiu,
w nastêpuj±cych przypadkach:
1) ujêcia osoby na posterunku;
2) powstania po¿aru na posterunku lub klêski ¿ywio³owej w pobli¿u posterunku;
3) nag³ego zachorowania lub zranienia;
4) w innych przypadkach uzasadnionych wzglêdami s³u¿by ochronnej, wymagaj±cych przybycia na posterunek dowódcy warty.

R o z d z i a ³ 4
ZASADY STOSOWANIA ŠRODKÓW PRZYMUSU BEZPOŠREDNIEGO ORAZ U¯YCIA BRONI PALNEJ W S£U¯BIE OCHRONNEJ

54. Pracownik ochrony OWC przy wykonywaniu zadañ ochrony osób i mienia w granicach chronionych obszarów i obiektów ma prawo do:
1) ustalania uprawnieñ do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych oraz legitymowania osób w celu ustalenia ich to¿samo¶ci;
2) wezwania osób do opuszczenia obszaru lub obiektu w przypadku stwierdzenia braku uprawnieñ do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu albo stwierdzenia zak³ócenia porz±dku;
3) ujêcia osób stwarzaj±cych w sposób oczywisty bezpo¶rednie zagro¿enie dla ¿ycia lub zdrowia ludzkiego, a tak¿e dla chronionego mienia, w celu niezw³ocznego przekazania tych osób dowódcy warty lub oficerowi dy¿urnemu jednostki wojskowej;
4) kontrolowania wynoszenia lub wywo¿enia mienia;
5) stosowania ¶rodków przymusu bezpo¶redniego, o których mowa w pkt 60,
w przypadku zagro¿enia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na pracownika ochrony;
6) u¿ycia broni palnej w nastêpuj±cych przypadkach:
a) w celu odparcia bezpo¶redniego i bezprawnego zamachu na ¿ycie lub zdrowie pracownika ochrony lub innej osoby,
b) przeciwko osobie, która nie zastosowa³a siê do wezwania natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzêdzia, którego u¿ycie zagroziæ mo¿e ¿yciu lub zdrowiu pracownika ochrony albo innej osoby,
c) przeciwko osobie, która usi³uje bezprawnie, przemoc± odebraæ broñ paln± pracownikowi ochrony,
d) w celu odparcia gwa³townego bezpo¶redniego i bezprawnego zamachu na ochraniane osoby, warto¶ci pieniê¿ne oraz inne przedmioty warto¶ciowe lub niebezpieczne.
55. U¿ycie broni palnej powinno nastêpowaæ w sposób wyrz±dzaj±cy mo¿liwe najmniejsz± szkodê osobie, przeciwko której u¿yto broni i nie mo¿e zmierzaæ do pozbawienia jej ¿ycia, a tak¿e nara¿aæ na niebezpieczeñstwo utraty ¿ycia lub zdrowia innych osób.
56. Broni palnej nie u¿ywa siê w stosunku do kobiet w widocznej ci±¿y, osób, których wygl±d wskazuje na wiek do 13 lat, osób w podesz³ym wieku oraz o widocznej niepe³nosprawno¶ci.
57. Czynno¶ci, o których mowa w pkt. 54, powinny byæ wykonywane w sposób mo¿liwie najmniej naruszaj±cy dobra osobiste osoby, w stosunku do której zosta³y podjête.
58. Pracownik ochrony OWC przy wykonywaniu zadañ ochrony osób i mienia poza granicami chronionych obiektów i obszarów ma prawo do:
1) ujêcia osób stwarzaj±cych w sposób oczywisty bezpo¶rednie zagro¿enie dla ¿ycia lub zdrowia ludzkiego, a tak¿e dla konwojowanego mienia, w celu niezw³ocznego przekazania tych osób Policji lub ¯andarmerii Wojskowej;
2) u¿ycia podczas konwojowania warto¶ci pieniê¿nych oraz innych przedmiotów warto¶ciowych lub niebezpiecznych ¶rodków przymusu bezpo¶redniego, o których mowa w pkt. 60 ppkt. 1-3 oraz 5-6 lub broni palnej, w przypadku gwa³townego, bezprawnego zamachu na konwojowane warto¶ci lub osoby je ochraniaj±ce.
59. Pracownik ochrony OWC mo¿e stosowaæ ¶rodki przymusu bezpo¶redniego
w przypadkach okre¶lonych w pkt. 54 ppkt 5 i pkt. 58 ppkt 2 wy³±cznie wobec osób uniemo¿liwiaj±cych wykonanie przez niego zadañ okre¶lonych w ustawie z dnia
22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia.
60. Šrodkami przymusu bezpo¶redniego s±:
1) si³a fizyczna w postaci chwytów obezw³adniaj±cych oraz podobnych technik obrony;
2) kajdanki;
3) pa³ki obronne wielofunkcyjne;
4) psy obronne;
5) paralizatory elektryczne;
6) broñ gazowa i rêczne miotacze gazu.
61. Pracownik ochrony OWC mo¿e stosowaæ ¶rodki przymusu bezpo¶redniego odpowiadaj±ce potrzebom wynikaj±cym z istniej±cej sytuacji i niezbêdne do osi±gniêcia podporz±dkowania siê wezwaniu do okre¶lonego zachowania.
62. Šrodków przymusu bezpo¶redniego, o których mowa w pkt 60 ppkt 3-6, nie stosuje siê wobec kobiet o widocznej ci±¿y, osób, których wygl±d wskazuje na wiek do 13 lat, osób w podesz³ym wieku oraz o widocznej niepe³nosprawno¶ci.
63. Szczegó³owe prawa pracowników ochrony oraz warunki i sposoby u¿ycia broni palnej,
a tak¿e zastosowania ¶rodków przymusu bezpo¶redniego przez pracowników ochrony – na podstawie art. 36-38 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia - okre¶la:
1) rozporz±dzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegó³owych warunków i sposobu postêpowania pracowników ochrony przy u¿yciu broni palnej (Dz. U. Nr 86, poz. 543);
2) rozporz±dzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegó³owych warunków i sposobów u¿ycia przez pracowników ochrony ¶rodków przymusu bezpo¶redniego (Dz. U. Nr 89, poz. 563);
3) rozporz±dzenie Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegó³owego trybu dzia³añ pracowników ochrony, podejmowanych wobec osób znajduj±cych siê
w granicach chronionych obiektów i obszarów (Dz. U. Nr 144, poz. 933).

Wyci±gi z wy¿ej wymienionych przepisów prawnych powinny znajdowaæ siê
w wartowni.

CZÊŠÆ II

TRYB WYKONYWANIA OCHRONY PRZEZ ODDZIA£Y WART CYWILNYCH
==================================================================

R o z d z i a ³ 1
ORGANIZACJA S£U¯BY OCHRONNEJ

64. S³u¿bê ochronn± pe³ni siê w celu zapewnienia nale¿ytej ochrony osób i mienia wojskowego oraz terenu jednostki wojskowej, obiektu lub urz±dzenia wojskowego. Organizuj±c s³u¿bê ochronn± nale¿y braæ pod uwagê jego rodzaj, wielko¶æ, po³o¿enie, infrastrukturê oraz miejsca lub rejony najbardziej nara¿one na penetracjê. Na tej podstawie ustala siê rodzaj i liczbê posterunków oraz patroli, a tak¿e ich rozmieszczenie
i sposób pe³nienia s³u¿by ochronnej.
65. Przy okre¶laniu sposobu pe³nienia s³u¿by ochronnej nale¿y przestrzegaæ nastêpuj±cych ustaleñ:
1) plany pe³nienia s³u¿by ochronnej OWC i pe³nienie s³u¿by ochronnej na posterunkach powinny byæ znane tylko osobom do tego upowa¿nionym;
2) dodatkowe zadania nale¿y okre¶laæ wartownikom bezpo¶rednio przed ich udaniem siê na posterunki lub patrole.
66. Rozmieszczenie posterunków oraz okre¶lenie tras patrolowania powinno zapewniæ skuteczn± ochronê terenów, obiektów lub urz±dzeñ wojskowych podlegaj±cych ochronie. W zale¿no¶ci od sytuacji i potrzeb ochrony, w OWC mo¿e byæ zarz±dzone przez komendanta lub dowódcê warty, na polecenie dowódcy lub oficera dy¿urnego jednostki wojskowej, wzmocnienie ochrony terenu, obiektu lub urz±dzenia wojskowego.
67. W okresie wzmocnienia ochrony prze³o¿eni wartowników obowi±zani s± wzmóc nadzór
i kontrolê s³u¿by na posterunkach oraz w czasie patrolowania. W okresie tym zwiêksza siê, na zarz±dzenie dowódcy jednostki wojskowej, liczbê posterunków i patroli ochronnych, przestrzegaj±c by dobowy wymiar czasu pracy przez wartowników nie przekracza³ 24 godzin, w okresie rozliczeniowym zgodnie z art. 135 - 137 Kodeksu pracy.
68. Rodzaj ubioru oraz wyposa¿enie OWC okre¶la komendant OWC w porozumieniu
z dowódc± jednostki wojskowej, zgodnie z zestawem nale¿no¶ci uzbrojenia
i wyposa¿enia dla dowódców wart i wartowników OWC, w zale¿no¶ci od kategorii ochranianego obiektu wojskowego oraz zgodnie z zestawem nale¿no¶ci umundurowania dla pracowników ochrony OWC okre¶lonych w za³±cznikach Nr 3 i 9 do regulaminu. Je¿eli wymaga tego dobro s³u¿by, wartowników mo¿na wyposa¿yæ w inne ¶rodki (kamizelki, latarki itp.), które pozwol± im lepiej wykonywaæ swoje obowi±zki.
69. Podczas po¿aru, zak³ócenia porz±dku na terenie chronionego obszaru lub obiektu,
a tak¿e w przypadku napadu na ochraniane obiekty lub w³amania do nich, w tym naruszenia systemu ochrony technicznej – dowódca warty postêpuje zgodnie z zasadami postêpowania w przypadku po¿aru w wartowni i rejonie posterunków oraz zasadami okre¶lonymi w instrukcji dowódcy warty, wyci±gu z planu ochrony i tabeli posterunków, a tak¿e wytycznymi komendanta.
70. Zasady wchodzenia na teren chronionych obiektów wojskowych, rodzaje stosowanych przepustek (kart dostêpu), w tym równie¿ przepustek materia³owych oraz tryb postêpowania osób wykonuj±cych czynno¶ci kontrolne w tych sprawach okre¶laj± odrêbne przepisy.
71. Po og³oszeniu mobilizacji lub wprowadzeniu stanu wojennego dotychczasow± ochronê terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urz±dzeñ wojskowych nadal sprawuj± oddzia³y wart cywilnych, je¿eli pracownikom OWC nadano stosowne przydzia³y mobilizacyjne.

R o z d z i a ³ 2
ZMIANA WARTY I WARTOWNIKÓW ODDZIA£ÓW WART CYWILNYCH

72. Zmianê wart przeprowadza siê w godzinach ustalonych przez dowódcê jednostki wojskowej, w której warta realizuje ochronê.
73. Zmiany wartowników na posterunkach dokonuje siê zgodnie z planem pe³nienia s³u¿by na posterunkach, co jedn±, dwie lub trzy godziny. Przy planowaniu s³u¿by nale¿y unikaæ wyznaczania wartowników do pe³nienia jej na tych samych posterunkach oraz
w tych samych godzinach, zw³aszcza od zmierzchu do ¶witu.
74. Komendanci poligonów wojskowych i obozów æwiczeñ, ze wzglêdu na du¿y obszar oraz rozmieszczenie posterunków, mog± ustaliæ czas zmiany wartowników na posterunkach
w sposób odmienny od zasad okre¶lonych w regulaminie.
75. W celu w³a¶ciwego przygotowania wartowników wchodz±cych w sk³ad warty przyjmuj±cej s³u¿bê ochronn±, komendant, jego zastêpca lub w szczególnych sytuacjach przyjmuj±cy s³u¿bê ochronn± dowódca warty przeprowadza z ca³ym sk³adem warty instrukta¿. Komendant lub jego zastêpca przeprowadza instrukta¿ w czasie pracy.
76. Miejsce i czas instrukta¿u okre¶la dowódca jednostki wojskowej, uwzglêdniaj±c przy tym przekazanie informacji o znakach rozpoznawczych. Czynno¶ci zwi±zane z instrukta¿em do pe³nienia s³u¿by ochronnej, szkoleniem i strzelaniem, a tak¿e dokonywaniem zmian na posterunkach wlicza siê do czasu pracy.
77. Do instrukta¿u wszyscy wartownicy wchodz±cy w sk³ad warty obejmuj±cej s³u¿bê ochronn± ustawiaj± siê z ustalonym wyposa¿eniem bez broni i amunicji,
w okre¶lonym szyku, w miejscu przeprowadzenia instrukta¿u.
78. Instrukta¿ warty polega na:
1) sprawdzeniu sk³adu osobowego;
2) sprawdzeniu wyposa¿enia indywidualnego oraz umundurowania;
3) skontrolowaniu znajomo¶ci podstawowych obowi±zków wartowników i przepisów reguluj±cych zasady pe³nienia s³u¿by ochronnej, w tym w szczególno¶ci zasad u¿ycia broni i ¶rodków przymusu bezpo¶redniego;
4) udzieleniu wskazówek i wyja¶nieñ wynikaj±cych z potrzeby s³u¿by ochronnej oraz przekazaniu wartownikom znaków rozpoznawczych.
79. Po instrukta¿u dowódca warty wprowadza wartê do wartowni i wraz ze swoj± wart± pobiera od dowódcy warty zdaj±cego broñ i amunicjê. Nastêpnie przyjmuje pozosta³± broñ i amunicjê oraz dokumentacjê.
80. Po wykonaniu czynno¶ci wymienionych w pkt. 79 dowódca warty obejmuj±cej s³u¿bê ochronn± wydaje wartownikom inne wyposa¿enie, które wartownicy powinni posiadaæ na posterunku. Po za³adowaniu amunicji do magazynków podaje komendê „Pierwsza zmiana - POD BROÑ”. Wartownicy pierwszej zmiany warty obejmuj±cej s³u¿bê ochronn± ustawiaj± siê przed wartowni±, w miejscu przeznaczonym do ³adowania broni, w szeregu, w kolejno¶ci numerów posterunków. Nastêpnie dowódca warty podaje komendê „Zmiana od prawego, pojedynczo, magazynkiem - £ADUJ”. Po do³±czeniu magazynka wartownicy samodzielnie bior± zabezpieczon± broñ w po³o¿enie okre¶lone
w tabeli posterunków.
81. Pierwsza zmiana warty obejmuj±cej s³u¿bê maszeruje na posterunki rzêdem za dowódc± warty. Dowódca warty zdaj±cej s³u¿bê ochronn± maszeruje z lewej strony dowódcy warty obejmuj±cej s³u¿bê ochronn±. Dowódca warty przyjmuj±cej przed wyj¶ciem z wartowni wyznacza wartownika do przyjêcia wyposa¿enia wartowni.
82. Nastêpne zmiany wartowników na posterunkach ruchomych oraz zmiany wartowników tej samej warty odbywaj± siê zgodnie z planem pe³nienia s³u¿by ochronnej na posterunkach, na polecenie dowódcy warty.
83. Po zbli¿eniu siê do posterunku, dowódca warty obejmuj±cej s³u¿bê ochronn± zatrzymuje zmianê. Wartownik, który ma obj±æ s³u¿bê ochronn±, na polecenie swojego dowódcy warty przyjmuje posterunek od wartownika zdaj±cego s³u¿bê ochronn±.
84. W trakcie samodzielnej zmiany na posterunku, wartownik obejmuj±cy s³u¿bê ochronn± podaje wartownikowi zdaj±cemu „Has³o”. Po us³yszeniu „Odzewu” przystêpuj± do przekazania posterunku.
85. Przekazanie posterunku polega na sprawdzeniu zamkniêæ, porównaniu plomb i pieczêci
z wzorami, sprawno¶ci urz±dzeñ sygnalizacyjnych i przeciwpo¿arowych, stanu ochranianego obiektu oraz na wymianie informacji o obiekcie.
86. W razie stwierdzenia ra¿±cych nieprawid³owo¶ci, a w szczególno¶ci uszkodzenia ogrodzenia, zamków, k³ódek, pieczêci i plomb, drzwi, okien, krat, niesprawno¶ci urz±dzeñ alarmowych, sygnalizacyjnych i ³±czno¶ci, fakt ten odnotowuje siê w ksi±¿ce meldunków OWC i natychmiast informuje siê prze³o¿onego. Gdy zmiana wartowników odbywa siê samodzielnie, wartownik nie obejmuje s³u¿by ochronnej na posterunku, lecz wzywa dowódcê warty, a w przypadku wart o jednym posterunku - wzywa oficera dy¿urnego jednostki wojskowej.
87. Po wystawieniu ostatniego wartownika pierwszej zmiany warty obejmuj±cej s³u¿bê ochronn±, dowódca warty zdaj±cej s³u¿bê prowadzi zmienionych wartowników przed wartowniê w celu roz³adowania broni. Dowódca warty obejmuj±cej s³u¿bê ochronn± maszeruje z lewej strony dowódcy warty zdaj±cej s³u¿bê ochronn±.
88. Roz³adowanie broni nastêpuje na komendê dowódcy warty „Zmiana od prawego pojedynczo - ROZ£ADUJ”. Wartownicy pod nadzorem dowódcy warty roz³adowuj± broñ, nastêpnie po wprowadzeniu ich do wartowni, czyszcz± j± i zdaj± do magazynu broni. Po wykonaniu tych czynno¶ci dowódca warty zezwala wartownikom opu¶ciæ wartowniê. Z chwil± opuszczenia wartowni koñcz± oni pe³nienie s³u¿by ochronnej.
89. Broñ ³aduje siê i roz³adowuje w postawie stoj±cej, tak¿e z wykorzystaniem stojaka, przy czym lufa powinna byæ skierowana w stronê tarczy z napisem „TU KIERUJ BROÑ”, pod k±tem 45-60 stopni lub pojemnika nape³nionego piaskiem.
90. £adowanie i roz³adowywanie broni nadzoruje bezpo¶rednio dowódca warty.
91. Po przekazaniu posterunków oraz wykonaniu czynno¶ci wymienionych w pkt. 88,
a tak¿e po przyjêciu dokumentów, broni, amunicji, kluczy (je¶li s± przechowywane)
oraz wyposa¿enia wartowni i wpisaniu przez dowódcê warty obejmuj±cej s³u¿bê ochronn± uwag o brakach i spostrze¿eniach stwierdzonych podczas zmiany wartowników - dowódcy obu wart podpisuj± zdanie i objêcie s³u¿by ochronnej w ksi±¿ce meldunków OWC, po czym sk³adaj± meldunek prze³o¿onemu o dokonaniu zmiany warty.

R o z d z i a ³ 3
URZ¡DZENIE WARTOWNI I POSTERUNKÓW ORAZ TOK S£U¯BY OCHRONNEJ
92. Pomieszczenia wartowni wyposa¿a siê w sprzêt i dokumentacjê zgodnie z wykazem stanowi±cym za³±cznik Nr 6 do regulaminu. Ponadto w wartowni, w miarê mo¿liwo¶ci, powinny znajdowaæ siê: pomieszczenie dla komendanta i jego zastêpcy, magazyn broni, pomieszczenie czyszczenia broni, podrêczny magazyn i sala wyk³adowa. Zasady zabezpieczenia pomieszczeñ wartowni okre¶laj± odrêbne przepisy2). Okna od strony ulicy lub drogi powinny byæ wyposa¿one w ¿aluzje lub mieæ matowe albo zamalowane szyby. Dla poprawy warunków obrony wartowni na wypadek czynnej napa¶ci na obiekt oraz
w celu zapewnienia warunków przeciwpo¿arowych, budynek z ty³u powinien posiadaæ zewnêtrzne drzwi awaryjne lub otwieran± do wewn±trz kratê w oknie. W drzwiach wej¶ciowych montuje siê okienko lub wizjer albo wideodomofon i jeden z zamków zamykany tylko od wewn±trz. W razie potrzeby wartê wyposa¿a siê w niezbêdne ¶rodki transportu.
93. Przy wartowni powinien byæ plac do zmiany i wywo³ania warty pod broñ oraz miejsce do ³adowania i roz³adowania broni - noc± o¶wietlone - wyposa¿one w tarczê zamocowan± na wysoko¶ci 2-3 m o wymiarach 50 x 50 cm z czarnym ko³em o ¶rednicy 25 cm i napisem pod nim „TU KIERUJ BROÑ” lub pojemnik z piaskiem. Usytuowanie tarczy
i pojemnika nie powinno stwarzaæ zagro¿enia dla osób postronnych, mog±cych znaleŒæ siê na linii przypadkowego strza³u. Przed nimi mog± byæ umieszczone stojaki s³u¿±ce do indywidualnego za³adowania i roz³adowania broni, umo¿liwiaj±ce skierowanie broni
w ich kierunku.
94. Magazyn podrêczny przeznaczony jest do przechowywania odzie¿y ochronnej i sprzêtu szkoleniowego.
95. W pomieszczeniu czyszczenia broni powinien byæ stó³ oraz niezbêdne ¶rodki do czyszczenia broni. Przy ma³ym stanie osobowym warty cywilnej miejsce do czyszczenia broni mo¿e znajdowaæ siê w izbie ogólnej.
96. Posterunkom zapewnia siê bezpo¶redni± ³±czno¶æ radiotelefoniczn± lub telefoniczn±
z wartowni±, a posterunki zewnêtrzne wyposa¿a siê dodatkowo w budki typu zamkniêtego lub grzybki wartownicze. Stosownie do potrzeb wyposa¿a siê je w sprzêt ga¶niczy, a w szczególno¶ci w ga¶nice, koce ga¶nicze i sprzêt saperski.
97. Przy obiektach sta³ych podej¶cia do posterunków i obwodnice powinny byæ o¶wietlone
w nocy tak, aby wartownik pe³ni±cy s³u¿bê widzia³ przedpole, a sam znajdowa³ siê
w cieniu.
98. Aby wzmocniæ ochronê i obronê obiektów buduje siê stanowiska ogniowe, szczeliny przeciwlotnicze, schrony i zapory in¿ynieryjne oraz wyposa¿a te obiekty
w systemy i urz±dzenia alarmowe.
99. W rejonie posterunku wartownikowi zapewnia siê pole obserwacji i ostrza³u. Do prowadzenia dogodnej obserwacji przedpola ochranianego terenu, obiektu lub urz±dzenia, mog± byæ wybudowane wie¿e wartownicze przystosowane do zamontowania na nich urz±dzeñ wspomagaj±cych obserwacjê, takich jak reflektory - szperacze, noktowizory i lornetki.
100. Wyposa¿enie wartowni i posterunków nale¿y do obowi±zków dowódcy jednostki wojskowej, któremu podlegaj± ochraniane obiekty.
101. Przebieg s³u¿by ochronnej reguluje dowódca warty w oparciu o wytyczne przekazane na odprawie (instrukta¿u), instrukcjê dowódcy warty, plan pe³nienia s³u¿by ochronnej oraz inne bie¿±ce polecenia prze³o¿onych.
102. Wartownicy w wartowni mog± czytaæ ksi±¿ki, pisaæ, ogl±daæ program telewizyjny, s³uchaæ radia, graæ w szachy, warcaby.
103. Warta wystêpuje pod broñ w sytuacjach zagro¿enia, a w szczególno¶ci podczas: napadu na wartownika lub osoby chronione, ataku terrorystycznego, wtargniêcia do obiektu osób postronnych oraz dokonywania w³amania.
104. Podczas po¿aru, naruszenia porz±dku na terenie chronionego obszaru lub obiektu oraz
w pobli¿u wartowni, a tak¿e w przypadku napadu na ochraniane obiekty lub w³amania siê do nich, dowódca warty postêpuje zgodnie z zasadami okre¶lonymi w instrukcji dowódcy warty, planie ochrony i tabeli posterunków.
105. W obiektach o du¿ej powierzchni oraz tam, gdzie system posterunków sta³ych nie jest skuteczny, s³u¿ba ochronna mo¿e byæ pe³niona systemem patrolowym.
106. Dowódca warty, na okres nie d³u¿szy ni¿ godzina, mo¿e doraŒnie wyznaczyæ wartownika ze zmiany przebywaj±cej w wartowni lub patrole w celu wzmocnienia ochrony obiektu.
107. Patrol wyznaczony ze sk³adu warty ma prawa i obowi±zki przys³uguj±ce wartownikom.
108. Sposób przekazywania magazynów, sk³adów, pomieszczeñ podlegaj±cych szczególnej ochronie - pod ochronê warty przez magazynierów - reguluje instrukcja o ochronie obiektów wojskowych, a uszczegó³awia plan ochrony, instrukcja dowódcy warty
i tabela posterunków.

R o z d z i a ³ 4
UZBROJENIE I WYPOSA¯ENIE ODDZIA£ÓW WART CYWILNYCH
ORAZ EWIDENCJA I PRZECHOWYWANIE BRONI I AMUNICJI
109. Wartownicy w czasie pe³nienia s³u¿by ochronnej na posterunkach, podczas patrolu lub konwoju musz± mieæ uzbrojenie i inne wyposa¿enie zgodne z „Zestawem nale¿no¶ci
i wyposa¿enia dla dowódców wart i wartowników wart cywilnych w zale¿no¶ci od kategorii ochranianego obiektu wojskowego” stanowi±cym za³±cznik Nr 9 do regulaminu. Uzbrojenie i wyposa¿enie dla dowódców wart i wartowników przydziela siê rozkazem dowódcy jednostki wojskowej, w której utworzono etatowy OWC. Odpowiadaj± oni za w³a¶ciwe ich utrzymanie i eksploatacjê w czasie pe³nienia s³u¿by ochronnej. W razie braku odpowiedniego rodzaju broni, dowódcy jednostek wojskowych wystêpuj± z wnioskiem o jej przydzia³ do organów zaopatruj±cych.
110. Ka¿dy oddzia³ wart cywilnych powinien posiadaæ broñ paln± i amunicjê na pe³ny stan pracowników ochrony zatrudnionych w jednostce wojskowej.
111. Broñ palna i amunicja oddzia³u wart cywilnych podlegaj± szczególnej ochronie
i rozliczeniu.
112. Za wyposa¿enie OWC w broñ paln± i amunicjê oraz sposób i miejsce jej przechowywania odpowiada dowódca oddzia³u gospodarczego, maj±cy na zaopatrzeniu OWC, a za sposób jej przechowywania odpowiada dowódca jednostki wojskowej, do której nale¿y ochraniany teren, obiekt lub urz±dzenie wojskowe. Za sprawno¶æ techniczn± broni palnej i amunicji oraz jej utrzymanie odpowiada komendant. Dokonywanie przegl±dów broni palnej i amunicji pod wzglêdem technicznym
i utrzymania, nale¿y do obowi±zków osób funkcyjnych oddzia³u gospodarczego oraz komisji wyznaczonych rozkazem dowódcy jednostki. Ewidencjê broni palnej i amunicji prowadzi siê wed³ug zasad okre¶lonych w przepisach w sprawie ewidencji sprzêtu uzbrojenia i amunicji.
113. Dowódcy wart i wartownicy wystêpuj± z broni± paln± i amunicj± oraz innymi ¶rodkami przymusu bezpo¶redniego wy³±cznie podczas pe³nienia s³u¿by ochronnej, konwoju oraz szkoleñ programowych i strzelañ.
114. Dowódca jednostki wojskowej, zatrudniaj±cy osoby do OWC przydziela broñ paln±
na podstawie „Legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni”. Legitymacje te wydaj± w³a¶ciwe organy Policji. Fakt przydzia³u broni palnej oraz miejsce i zasady jej przechowywania umieszcza siê w rozkazie dziennym dowódcy jednostki wojskowej. Amunicjê przydziela siê na wszystkie egzemplarze przydzielonej broni.
115. Dowódcy wart obejmuj±cych i wartownicy pobieraj± od dowódców wart zdaj±cych na czas pe³nienia s³u¿by ochronnej broñ paln± i amunicjê za pokwitowaniem
w „Ksi±¿ce ewidencji mienia s³u¿by uzbrojenia i elektroniki wydawanego
z pododdzia³u i przekazywanego do naprawy”, po okazaniu legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni. Po zakoñczeniu s³u¿by ochronnej na posterunkach broñ i amunicjê przekazuje siê do magazynu za pokwitowaniem przyjmuj±cego dowódcy warty.
116. Wartownicy przy pobieraniu i zdawaniu broni palnej ka¿dorazowo powinni sprawdziæ jej sprawno¶æ. O wszystkich uszkodzeniach broni palnej i amunicji nale¿y natychmiast powiadamiaæ prze³o¿onych.
117. Czyszczenie broni palnej w wartowni mo¿e odbywaæ siê za zgod± dowódcy warty bez jej ca³kowitego rozk³adania. Wszelkie naprawy broni palnej mog± byæ dokonywane tylko w warsztatach rusznikarskich.
118. Broñ paln± wartowników nale¿y przechowywaæ w sposób nastêpuj±cy:
1) broñ wartowników, którzy nie pe³ni± s³u¿by, powinna znajdowaæ siê w wartowni
w oddzielnym, w³a¶ciwie zabezpieczonym i oplombowanym magazynie broni
w odpowiednio przygotowanych szafach lub na stojakach;
2) broñ wartowników przebywaj±cych w wartowni musi byæ roz³adowana
i zabezpieczona oraz umieszczona w stojakach lub metalowych szafach w izbie ogólnej wartowni; ³adownicê z za³adowanym magazynkiem przechowuje siê obok broni; w przypadku, gdy w pomieszczeniu tym wykonywane s± prace remontowe lub instalacyjne ³adownice z za³adowanymi magazynkami wartownicy nosz± przypiête do pasów.
119. W wartowni musi byæ jeden komplet amunicji na ka¿dy egzemplarz danego rodzaju uzbrojenia przydzielonego OWC. Powinien on pozwoliæ na jednokrotne za³adowanie magazynka karabinka lub pistoletu maszynowego, albo dwóch magazynków pistoletu.
120. Dowódca warty wydaje ka¿demu wartownikowi, za pokwitowaniem w ksi±¿ce ewidencji mienia s³u¿by uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdzia³u
i przekazywanego do naprawy, broñ i komplet amunicji przed objêciem s³u¿by ochronnej i odbiera j± po zakoñczeniu s³u¿by ochronnej. Pozosta³± amunicjê przechowuje siê w skrzyni metalowej lub sejfie w paletach, w magazynie broni znajduj±cym siê w wartowni lub w pomieszczeniu dowódcy warty i wydaje dla warty przyjmuj±cej s³u¿bê ochronn±.
121. Amunicjê u¿ywan± przez wartowników do pe³nienia s³u¿by ochronnej wymienia siê co pó³ roku.

R o z d z i a ³ 5
DOKUMENTACJA S£U¯BY OCHRONNEJ
122. W zakresie s³u¿by ochronnej OWC powinien posiadaæ i prowadziæ dokumentacjê, okre¶lon± w za³±czniku Nr 6 do regulaminu, a ponadto:
1) ksi±¿kê ewidencji mienia s³u¿by uzbrojenia wed³ug numerów – wzór MON
Uzbr. Zp/6;
2) ksi±¿kê ewidencji mienia s³u¿by uzbrojenia i elektroniki wydanego z pododdzia³u
i przekazanego do naprawy – wzór MON Ekspl. 49;
3) plan pe³nienia s³u¿by ochronnej OWC, okre¶lony w za³±czniku Nr 7 do regulaminu;
4) plan pe³nienia s³u¿by na posterunkach, okre¶lony w za³±czniku Nr 4 do regulaminu;
5) tabelê posterunków, okre¶lon± w za³±czniku Nr 5 do regulaminu.

CZÊŠÆ III

SZKOLENIE WARTOWNIKÓW ===================================================================

ZASADY ORGANIZACJI SZKOLENIA WARTOWNIKÓW

123. W celu sta³ego podnoszenia swoich kwalifikacji s³u¿bowych wartownicy powinni szkoliæ siê 8 godzin w ci±gu kwarta³u, w dniach i godzinach ustalonych przez dowódcê jednostki wojskowej tak, aby szkoleniem objêty zosta³ ca³y stan osobowy OWC. Czas szkolenia wlicza siê do czasu pracy pracownika ochrony.
124. Nowo zatrudnionych wartowników, przed ich przyst±pieniem do wykonywania zadañ ochronnych w jednostce wojskowej, nale¿y przeszkoliæ z budowy i zasad pos³ugiwania siê broni± paln± oraz nale¿y przeprowadziæ z nimi strzelania z broni palnej, bêd±cej na wyposa¿eniu OWC.
125. Szkolenie, o którym mowa w pkt. 123 powinno obejmowaæ:
1) wybrane elementy prawne ochrony osób i mienia;
2) wybrane elementy profilaktyki przestêpczo¶ci zorganizowanej;
3) zasady pe³nienia s³u¿by ochronnej, w tym zachowanie siê wartowników w czasie napadu na posterunek lub ochraniany obiekt;
4) wyszkolenie strzeleckie, w tym szkolenie z zasad bezpieczeñstwa dotycz±cych broni palnej i amunicji;
5) samoobronê, w tym z wykorzystaniem ¶rodków przymusu bezpo¶redniego;
6) wybrane problemy psychologiczno-zawodowych kryteriów dzia³alno¶ci ochronnej osób i mienia;
7) szkolenie przeciwpo¿arowe;
8) powszechn± ochronê przeciwlotnicz±;
9) szkolenie sanitarne;
10) szkolenie BHP.
126. Tematykê szkoleniow± ustala na ka¿dy kwarta³, w porozumieniu z dowódcami wart, komendant OWC, a zatwierdza dowódca jednostki wojskowej. W czasie praktycznego szkolenia nale¿y wyrabiaæ u wartowników nawyki skrytego poruszania siê na posterunkach (w cieniu) w porze nocnej, wykorzystuj±c do tego obiekty
i ukszta³towanie terenu.
127. W czwartym kwartale przeprowadza siê sprawdzian z umiejêtno¶ci praktycznych
i wiedzy teoretycznej. Jego wyniki odnotowuje siê w dziennikach lekcyjnych.
W przypadku nie zaliczenia sprawdzianu w pierwszym terminie wyznacza siê termin dodatkowy. Je¿eli wartownik nie zaliczy³ sprawdzianu w ¿adnym terminie, decyzjê
o jego dalszym wykonywaniu obowi±zków zgodnie z podpisan± umow± podejmuje pracodawca.
128. Szkolenie wartowników prowadzi, z zastrze¿eniem pkt. 35 pkt 5 i pkt. 133, komendant OWC lub inne osoby legitymuj±ce siê odpowiednim przygotowaniem merytorycznym
i metodycznym, wyznaczone - na wniosek komendanta - przez dowódcê jednostki wojskowej. Do realizacji procesu szkolenia nale¿y anga¿owaæ równie¿ przedstawicieli s³u¿by wojskowego wymiaru sprawiedliwo¶ci lub obs³ugi prawnej oraz ¯andarmerii Wojskowej.
129. Komendanci i ich zastêpcy szkol± siê na okresowych kursach organizowanych - co najmniej raz na dwa lata - przez dowództwa rodzajów si³ zbrojnych oraz Dowództwo Garnizonu Warszawa i Komendê G³ówn± ¯andarmerii Wojskowej. Szkolenia kursowe mo¿na ³±czyæ, je¶li wyst±pi taka potrzeba.
130. W jednostkach wojskowych, w których ze wzglêdu na ma³e sk³ady osobowe OWC (do 20 wartowników), nie mo¿na organizowaæ szkolenia w grupach wiêkszych ni¿ 7 osób, szkolenie prowadziæ w formie samokszta³cenia pod nadzorem komendantów albo dowódców wart.
131. Dowódcy jednostek wojskowych zatrudniaj±cy pracowników ochrony egzekwuj± od komendantów ochrony nale¿yte materia³owe zabezpieczenie szkolenia i odpowiednie przygotowanie siê do nich wyk³adowców lub instruktorów.

CZÊŠÆ IV
PROGRAM STRZELAÑ Z BRONI STRZELECKIEJ ODDZIA£ÓW WART CYWILNYCH

R o z d z i a ³ 1
WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE

132. Przestrzeganie niniejszego programu strzelañ z etatowej broni strzeleckiej, zwanego dalej „programem strzelañ”, umo¿liwia w³a¶ciw± organizacjê i prowadzenie strzelañ
z broni strzeleckiej do ró¿nych celów. Zawiera on strzelania przygotowawcze do pe³nienia s³u¿by ochronnej, zwane dalej „strzelaniami”.
133. Strzelania z pracownikami ochrony OWC nale¿y prowadziæ wy³±cznie pod bezpo¶rednim kierownictwem komendanta OWC lub ¿o³nierza zawodowego odpowiedzialnego za bezpieczeñstwo na strzelnicy.
134. W³a¶ciw± realizacjê postanowieñ programu strzelañ umo¿liwia:
1) umiejêtno¶æ pos³ugiwania siê uzbrojeniem oraz znajomo¶æ teorii i zasad strzelania;
2) prawid³owa organizacja zajêæ ze szkolenia strzeleckiego;
3) systematyczne prowadzenie szkoleñ;
4) utrzymywanie w sta³ej sprawno¶ci technicznej uzbrojenia;
5) efektywne wykorzystanie bazy szkoleniowej;
6) utrzymanie wysokiego poziomu wiedzy szkoleniowej.
135. Kontrola strzelañ mo¿e obejmowaæ tylko te strzelania, które zosta³y zrealizowane
w toku szkolenia